مشاهده فیلم در یوتیوب
ممکن نیست خودرودوست باشید و نامی از هامر نشنیده باشید. حتی عمده عوام غیر خودرویی نیز به اندازه‌ای از ابعاد و توانایی‌های خودرویی به نام هامر، روایت‌ها و قصه‌ها شنیده‌اند که نمی‌توان انتظار داشت هنوز کسی وجود داشته باشد که حداقل نام برند هامر به گوشش نخورده باشد.
همه چیز برای ایجاد تحولی اساسی در رده بندی جهانی خودروهای تولیدی در دنیا، از دهه 1970 میلادی و مزایده ارتش آمریکا مبنی بر جایگزینی جیپ‌های سبک وزن ¼ تن، با خودروهای تاکتیکی قدرتمند ¾ تن آغاز شد. مزایده‌ای که پای برخی خودروسازان معرف جهان از جمله ای‌ام جنرال (AM General) و لامبورگینی را به این مزایده باز کرد. داستان آنچه لامبورگینی در همکاری با سومین خودروساز عظیم آمریکا، یعنی کرایسلر، برای این مزایده انجام داد خود لایق مقاله‌ای انحصاری است اما شرکت ای‌ام جنرال طرح نهایی را به کنگره آمریکا تقدیم کرد حتی امروز بعد از گذر نزدیک به نیم قرن، همچنان منحصر به فرد و تکرار نشدنی است.
هامر وارد می‌شود
مزایده نظامی ارتش آمریکا در دهه 1970 میلادی به تولید خودرو بسیار توانمند نظامی با قابلیت‌های غیر قابل باور آفرودی انجامید که در جنگ‌های متمادی نظیر جنگ ویتنام، جنگ خلیج، جنگ عراق و افغانستان خدمات غیر قابل باوری ارائه کرد. این خودرو که در ارتش آمریکا با نام HMMWV ، با تلفظ هام-وی، معادل اختصاری عبارت "وسیله نقلیه همه جارو چندمنظوره چرخ‌دار" شناخته می‌شد، در نسخه‌های کاربردی متنوع به تولید رسید تا نیاز پیاده نظام آمریکا در نبردهای نظامی را پاسخگو باشد. اما زمانی که یک کاروان از این خودروها از مقابل آرنولد شوارتزنگر، قهرمان جهانی رشته ورزشی بدنسازی، بازیگرسرشناس اتریشی-آمریکایی هالیوود و فرماندار سابق کالیفورنیا عبور کرد، اون بلافاصه شیفته ابهت، ابعاد، توانایی‌ها و افتخارات جنگی این خودرو شد.
کمی دور از باور است اما در حقیقت آغازگر تولید نسخه‌های شهری و غیرنظامی هاموی، شخص آرنولد بود. ای‌ام جنرال به تشویق‌های فراوان آرنولد و البته محبوبیت جنگ‌آوری این خودرو در دیدگان مردم آمریکا، اقدام به تولید نمونه‌‌های غیر نظامی هاموی کرد که H1 نام گرفت و سه نسخه ابتدایی آن مستقیما از سوی شخص آرنولد خریداری شد. ورود این خودرو دیوپیکر به بازار جهانی موجب برهم‌ریختن استانداردهای دسته‌بندی ابعادی خودروها و در نتیجه تعریف رده‌بندی جدید در جهان شد.
معجزه جنرال موتورز
تمامی حق امتیاز کامل مدل H1 چند سال بعد از سوی بزرگ‌ترین خودروساز آمریکا یعنی جنرال موتورز، خریداری شد و از این رو برند غیر نظامی هامر (Hummer) متشکل از آواهایی ساده‌تر شده برای بیان بهتر کلمه هاموی، متولد شد. اما آنچه جنرال موتورز در راستای تکامل برند هامر انجام داد، تولید نسخه‌ای شهری‌تر، راحت‌تر، مردم پسندتر و خوش قیمت‌تر با نام H2 بود. نسخه متمدنانه‌تر هامر با نام H2 بدون شک بزرگ‌ترین قدم جنرال موتورز در فراگیری برند هامر در سراسر جهان بود.
H2 برخلاف نسخه H1 بر پلتفرم ترکیبی متناسب برای استفاده همزمان شهری و آفرود، با عرض کمتر، امکانات رفاهی بیشتر، طراحی مدرن و به روزتر بود تا برای آن دسته از افراد که خودرو شبه نظامی H1 با قابلیت‌های دیوانه کننده آفرودی را چندان ضروری نمی‌دانستند، نقش یک شاسی بلند کاربردی‌تر را بازی کند. در گذر زمان، جنرال موتورز نسخه‌ای کوچک‌تر، کاربردی‌تر، ارزان‌تر و البته ضعیف‌تر هامر با نام H3 را روانه بازار کرد که این بار ابعادی درست همانند شاسی بلندهای استاندارد بازار داشت اما درحقیقت کوچک‌ترین نسخه تولیدی هامر بود.
با وجود برتری‌های بی‌مانند H1 و کاربردگرایی و قیمت پایین‌تر H3، این مدل H2 بود که سود حاصل از فروش عمده را به جیب برند هامر روانه کرد. به عبارت دیگر نسخه H2 پرتیراژترین نسخه از محصولات هامر بود که محبوبیتی جهانی یافت.
H2 در ایران
نسخه H2 بین سال‌های 2003 تا 2009 بر خط تولید قرار داشت که بر پلتفرم نیمه شهری با شاسی 3 تکه انحصاری سوار بود و از مجموعه‌ای از پیشرانه‌های توانمند V8 به حجم‌های 6 تا 6.2 لیتر و سیستم انتقال نیرو بسیار قدرتمند دو دیفرانسیل بهره می‌برد. پیروزی نسخه H2 در بخش فروش محصولات هامر داشتن ویژگی‌های لوکس و شهری بیشتر، قیمت پایین‌تر، سواری شهری مناسب‌تر در مقایسه با H1 و توانایی بیشتر آفرود، ابهت و ابعاد بی‌رقیب، پرستیژ بسیار بالاتر در مقایسه با H3 است.
میانه‌روی در طراحی ویژگی‌های لوکس‌گرایی و فنی نسخه H2 باعث شد قیمت نهایی فروش این خودرو معادل 60 هزار دلار، یعنی نصف قیمت H1 باشد که تاثیر شگرفی بر حجم فروش و فراگیری این مدل در بین مردم گذاشت. H2 ترکیبی از برتری‌های H1 و اقتصاد‌گرایی H3 است و این ترکیب بر این مدل به خوبی جواب داد و پای ان را به بسیاری از بازارهای جهانی از جمله ایران باز کرد.
این خودرو زمانی به عنوان نسخه‌های وارداتی گذرموقت در کشور تردد می‌کرد اما تعداد انگشت‌شماری از آن از سوی ستاد بحران کشور به منظور خدمت‌رسانی در موقعیت‌های حساس خریداری شد. این سازمان به سرعت دریافت که تملک هامر H2 لقمه‌ای بزرگ‌تر از سطح توانایی‌های آن است و از این رو طی مزایده‌ای تمامی H2های موجود را به فروش مردمی رساند و این‌گونه بود که تعداد بسیار اندکی از خریداران ثروتمند، خوش‌شانس و البته دیوانه، مالک یکی از خاص‌ترین خودروهای تاریخ صنعت خودروسازی جهانی آن هم با پلاک ملی در ایران شدند.
نویسنده: شهاب انیسی
